Kişinin yaşadığı topluluk ortamında değeri olan , kabiliyet, tasarruf ve diğer davranış biçimlerini geliştirdiği vetirelerin tümüdür.
Eğitim, önceden saptanmış esaslara göre insanoğluın davranışlarında belli gelişmeler sağlamlamaya yarayan planlı etkiler sürecidir.
Eğitim; ferdin davranışlarındaki evetşantısı suretiyle kasıtlı olarak ve isteyerek değmedarımaişetme meydana getirme sürecidir.
Görüldüğü kabilinden eğitimin bir çok tanımı konstrüksiyonlabilmektedir. Ancak, günümüzde çoğunlukla tercih edilen tanım:
“Bireyin davranışında, kendi evetşantısı suretiyle ve kasıtlı olarak matlup yönde( eğitimin amaçlarına tatminkâr ) değmedarımaişetme meydana getirme sürecidir.” Şeklindedir.
Bu aşinalık göre;
· Eğitim bir vetiretir.
· Eğitim sürecinde, ferdin davranışlarının matlup yönde değmedarımaişettirilmesi amaçlanmaktadır.
· Davranışlarındaki değmedarımaişetme kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir.
· Eğitim sürecinde ferdin kendi evetşantıları esastır.
EĞİTİMİN SÜRECİ
Eğitimin üç asliye öğesi vardır.
1. Ammaç
2. Öğretme ve öğrenme etkinlikleri
3. Bileğerlendirmeler
Eğitim amaçla başlar, öğretme-öğrenme etkinlikleriyle devam değer ve değerlendirme ile son bulur. Sürecin bu mantığı umum kültürler derunin tıpkısıdır. Ammaçların içinde ne olduğu ve öğrenme derunin kullanılan öğretme şekilleri kültürden kültüre göre değmedarımaişetebilir, ama sürecin doğkakımı değmedarımaişetmez.
Eğitim kapsamı ve tanımlanması açısından çok geniş bir kavramdır. Tarih boyunca biraşkın filozof ve eğitimci, eğitimin ne evetğuna üzerine farklı farklı tanımlamalarda bulunmuşdolaşma. Hasetmüzde ise eğitimin ikrar edilen ölçün tanımı şudur: Eğitim, ferdin davranışlarında kendi evetşantıları suretiyle kasıtlı olarak istendik davranış değmedarımaişetikliği meydana getirme sürecidir. Bu tanımlama ekseninde eğitimin genel hatları çizilebilir. Bu tanımlamanın ortamında eğitime üzerine bazı önemli kavramlar vardır. Özellikle “kendi evetşantıları suretiyle”, “kasıtlı olarak”, “istendik davranış değmedarımaişetikliği” ve “süreç” kabilinden kelimeler eğitimin ana taşlarıdır.
Eğitim, isim derunin dirim boyu devam eden bir vetiretir ve davranışlarda tadil meydana getirir. Bu davranış değişiklikleri ise ferdin kendi tecrübelerine dayanır. Davranış değişiklikleri istendik doğrusu beklentilere ve hedeflere tatminkâr olabileceği kabilinden istenmedik yönde de gelişebilir. Eğitim sürecinin medarımaişetletilmesi ise kasıtlı doğrusu programlı ve programlı olabileceği kabilinden gelişigüzel de olur. Kasıtlı olarak yapılan eğitime formal terbiye, gelişigüzel yapılan eğitime ise informal terbiye denir. Henüz açıklayıcı bir örnek verirsek okul, dershane, terbiye merkezleri kabilinden mekânlarda verilen terbiye formal; ferdin kendi çevresinden edinmiş olduğu ve planlı programlı sıfır terbiye ise informal eğitidir. Kısaca terbiye yalnızca okullardaki öğrenmelerle sınırlı değildir.
Eğitim Türleri
Eğitim türlerine göre sınıflandırıldığında formal ve informal terbiye yetişmek üzere dü tür ortaya çıkar. Formal terbiye okullarda evet da kurumlarda belli bir tasar ve yetişek çerçevesinde gerçekleştirilir ve bu terbiye tipinin belli bir amacı vardır. Bu düzende terbiye süreci yönetimsel bir kadro ve eğitmenler aracılığıyla planlanır. İnformal terbiye ise tabiatıyla gelişen ölçüsüz ve programsız yapılan eğitimdir ki can bu eğitimi içtimai çevresinden gizil olarak edilir.
Eğitim Sistemi
Eğitim, bir dizge olarak ele alındığında ise terbiye sisteminin üç asliye ögesi bulunmaktadır: Bunlar kaynaklar, vetireler ve çıktılardır. Göz; eğitimin beslendiği öğretmen, öğrenci, çatı, tesisat, maliyet, personel kabilinden fiziksel unsurlardır. Süreç; okul ortamında gerçekleştirilen dersler, öğrenme evetşantıları ve öğüt aktiviteleridir. Çıktılar ise bireyde mütehassıslık, yeterlilik, izin, sınav hatimeları kabilinden matlup davranış değmedarımaişetiklikleridir.